Doberman vs. Duitse Herder: Welke is het beste huisdier?

Delen is geven!

Het kiezen van de juiste hond voor u en uw huis kan moeilijk zijn. We hebben allemaal verschillende omstandigheden, levensstijlen, sympathieën en antipathieën, en een heleboel factoren om te overwegen, waaronder het hondenras dat we verkiezen.

Misschien overweegt u een grote hond, zoals de Doberman Pinscher of de Duitse Herder, en wilt u wat meer weten over elk ras voordat u die beslissing neemt.

Feit is dat het allebei geweldig uitziende dieren zijn, elk met enkele verbazingwekkende kwaliteiten. Maar dat helpt je niet erg bij het maken van je keuze, of wel?

Wat je nodig hebt is een overzicht van elk van deze populaire hondenrassen met alle details die nodig zijn om je te helpen de beste voor jou te kiezen.

Dus dat is precies wat we gaan doen!

Inhoud

toon

Table of Contents

De Doberman

Het is eerlijk om te zeggen dat dit ras een zekere reputatie heeft, die teruggaat tot zijn oorsprong in het Duitsland van eind 1800.

Karl Friedrich Louis Dobermann was een belastingontvanger, en, zoals u zich kunt voorstellen, vond hij dat hij een soort bescherming nodig had tijdens het innen van belastingen.

Omdat hij eigenaar was van een lokaal hondenasiel, met toegang tot vele rassen, waaronder zwerfhonden, begon hij te experimenteren met het fokken om een felle, loyale, beschermende beschermer te produceren.

Volgens geruchten gebruikte hij onder andere de Duitse Dog, Duitse Pinscher, Manchester Terrier, Rottweiler, en zelfs een beetje van de Duitse Herdershond, en produceerde uiteindelijk de onverschrokken en gehoorzame Doberman Pinscher die we nu kennen.

Deze reputatie heeft hen geholpen populair te blijven als waakhonden over de hele wereld, waar hun beschermingsdrang zich uit in felle agressie.

Het zijn grote honden, met een gewicht tussen 29-40 kg (63-88 lbs), en een hoogte van 60-72 cm (24-28 inches). U kunt kijken naar de Doberman groeigrafiek als u meer wilt weten over hun grootte.

Tot zover klinken ze niet echt als een geschikt huisdier! Maar er is veel meer aan deze complexe en fascinerende wezens dan alleen het weghouden van ongewenste bezoekers van schroothopen en bouwplaatsen.

Hoe zit het met hun temperament?

Hoewel ze hoofdzakelijk gefokt zijn als beschermers, zijn Dobermanns (soms geschreven als Dobermann) van nature mensgericht. Ze zijn trouw, bijna tot op het bot, en hechten zich vaak aan één persoon.

Sommige mensen kunnen zich zorgen maken over het mengen van kinderen met dit ras, maar dit hoeft geen probleem te zijn; deze honden zijn zeer beschermend voor het hele gezin en gaan meestal goed om met kinderen, vooral als ze met hen worden opgevoed, omdat ze hen beschouwen als onderdeel van ‘de roedel’.

Een belangrijk advies om op te merken is dat ze zelden plagerijen tolereren. Ze kunnen ook defensief reageren als ze schrikken of slecht behandeld worden. Als het om kinderen en honden gaat, zijn training en opvoeding voor beide even belangrijk.

Dobermans (of Dobies, zoals ze ook wel worden genoemd) reageren niet goed op scherpe woorden of harde stemmen, en ze zijn uiterst gevoelig voor een stressvolle sfeer.

Het is belangrijk om hier te benadrukken dat dit algemene eigenschappen zijn en dat elke hond zijn eigen persoonlijkheid heeft.

Veel van het temperament zal zijn geërfd van de ouders, en terwijl het gemakkelijk is om de fysieke kenmerken te zien (vacht, kleur, ogen, enzovoort), is het veel moeilijker om hun karakter te bepalen totdat ze beginnen te rijpen.

Daarom zijn vroege gehoorzaamheidstraining en socialisatie absoluut essentieel bij het vormen van het karakter van de pup om latere gedragsproblemen te voorkomen.

Ze reageren goed op positieve versterking, wat in feite betekent dat ze snel zullen leren als je ze omkoopt met lekkers!

Sommigen zullen van nature kattenjagers zijn, terwijl anderen graag in de buurt van andere, kleinere huisdieren zijn. De meeste zullen op een gegeven moment hun ‘waakhond’-genen overnemen en beschermend zijn over u, uw gezin en uw eigendommen.

Hebben ze veel beweging nodig?

Als je een Doberman als huisdier kiest, kun je maar beter veel vrije tijd en energie hebben! Ze hebben minstens een paar uur beweging per dag nodig.

Dit is ideaal als je een hardloper bent, want ze houden je graag bij terwijl ze je een gevoel van bescherming geven!

Deze krachtige, intelligente en energieke honden moeten hun energie kwijt, want ze kunnen gemakkelijk verveeld en gefrustreerd raken, wat zich uit in destructief of agressief gedrag.

Zelfs als ze lang hebben gerend of in het park hebben gespeeld, moeten ze soms bezig worden gehouden.

Dit kan worden ondervangen door ergens in huis een lekkernij of een speeltje te verstoppen en hen te bevelen het te vinden.

Maak dit echter niet te moeilijk! Ze moeten een gevoel van prestatie hebben, een beloning aan het eind van de zoektocht.

Hoeveel zorg hebben ze nodig?

Foto van:@bee_bee_meisa

De vacht van de Doberman is erg kort en plat en heeft niet veel verzorging nodig. Ze hebben een ‘single coat’, wat betekent dat ze geen tweede ‘ondervacht’ hebben zoals sommige andere rassen zoals de Labrador Retriever.

Het is niet zo dat ze helemaal niet verharen, maar eerder dat ze in bepaalde periodes van het jaar niet overmatig verharen.

Een keer per week een goede borstelbeurt van vijf minuten (misschien buiten!) is voldoende, idealiter met behulp van een grooming mitt om alle losse haren te verwijderen.

Dit zal de natuurlijke oliën over de hele vacht verdelen en hem strak en gezond houden.

Hun vachten zijn meestal zwart met tan details, hoewel je ook fawn, blauw en rode vachten kunt vinden (weer met tan aftekeningen).

Regelmatig baden is een must voor elke hond. Te veel baden kan echter slecht voor hen zijn, omdat het hun huid kan uitdrogen.

De korte vacht van de Dobies moet ongeveer om de zes tot acht weken worden gebaad – tenzij ze je een goede reden geven om ze eerder te wassen.

Gebruik een rasspecifieke (of tenminste een merk van goede kwaliteit) hondenshampoo om die mooie vacht in de allerbeste gezondheid te houden.

Eten ze veel?

Het dieet kan moeilijk zijn voor dit ras. Ze hebben massa’s eiwitten nodig vanwege hun grootte, maar het moet van hoge kwaliteit en licht verteerbaar zijn.

Controleer de ingrediëntenlijst om te zien wat als eerste komt, want dit zal het hoofdingrediënt zijn. Een vleeseiwit zoals rund, kip of lam is een goed teken.

Dit moet dan gevolgd worden door een volkoren graan zoals bruine rijst of een gezonde bron van vezels zoals zoete aardappel.

Vermijd hondenvoer met goedkope vulstoffen zoals tarwe, maïs of dierlijke bijproducten als hoofdingrediënt, want die zijn niet goed voor uw hond.

Wat ze nodig hebben, naast eiwitten, zijn vetzuren, vetten, koolhydraten, vitaminen en mineralen.

Menselijk voedsel zoals basilicum, jasmijnrijst, sint-jakobsschelpen, en jicama kunnen u helpen het dieet van uw hond aan te vullen met de nodige voedingsstoffen.

De werkelijke hoeveelheid zal afhangen van hun grootte en mate van activiteit. Voor meer gedetailleerd advies kunt u terecht bij uw dierenarts of de richtlijnen van de fabrikant van het hondenvoer volgen.

Hebben ze gezondheidsproblemen?

Zoals bij de meeste rashonden zijn er veel voorkomende gezondheidsproblemen waar je op moet letten, zoals:

– De ziekte van Von Willebrand – Een bloedziekte waardoor het bloed niet goed kan stollen. Elke vleeswond zal daardoor veel meer bloeden dan normaal.

– Heupdysplasie – Het heupgewricht is misvormd, wat betekent dat de bal en de kom niet perfect passen. Dit leidt meestal tot artritis op latere leeftijd.

– Oogafwijkingen – Er zijn er een paar om uit te kiezen: kersenoog, staar, entropion, enzovoort. Ze kunnen allemaal worden overwonnen met de juiste behandeling. Maar progressieve netvliesatrofie kan leiden tot blindheid.

– Gedilateerde cardiomyopathie – In principe is dit een overgroeid hart, dat daardoor niet goed functioneert.

– Bloat – Ook bekend als maagdilatatie-volvulus, is een mogelijk levensbedreigende aandoening waarbij de maag verdraait, meestal na een te grote maaltijd of drank. Het gaat snel omdat er gas wordt geproduceerd dat nergens heen kan. Dit zet druk op de inwendige organen en beperkt de bloedtoevoer naar het hart. Het kan ook een scheur in het maagslijmvlies veroorzaken.

– Wobbler syndroom – De gangbare (en gemakkelijkere!) naam voor cervicale spondylomyelopathie, een aandoening die voorkomt bij grote hondenrassen, waarbij de halswervelkolom (basis van de nek) is samengedrukt, wat rugpijn en neurologische symptomen veroorzaakt, meestal gerelateerd aan een wiebelende gang in de wandeling (vandaar de naam!). Deze aandoening kan veel problemen veroorzaken, waaronder gedeeltelijke verlamming.

– Hypothyreoïdie – Dit veroorzaakt gewichtsproblemen, huidproblemen en lusteloosheid.

Vergeet niet dat dit aandoeningen zijn waar ze mee te maken kunnen krijgen. Het is een goed idee om je ervan bewust te zijn, zodat je weet waar je op moet letten.

De gemiddelde levensduur van een Dobie is ongeveer 10 tot 13 jaar, en met de juiste zorg en aandacht zullen ze een vol en gelukkig leven hebben.

Hoeveel kost het?

Alle cijfers zijn bij benadering en zullen fluctueren afhankelijk van de omstandigheden.

Een Dobermann pup kost tussen $1.500 en $2.500 bij een gerenommeerde fokker, waarbij het lagere bedrag waarschijnlijker is voor een hond van huisdierkwaliteit.

Gerelateerd: 4 Beste Doberman fokkers in New Jersey

Met voedsel, verzekering, dierenartsrekeningen, speelgoed, traktaties, enzovoort, moet je overwegen om ongeveer $ 3.000 per jaar opzij te zetten. Zelfs dan moet je een ‘onvoorziene’ reserve hebben voor het geval dat!

Laten we nu eens kijken naar de concurrentie.

De Duitse Herder

Ook bekend als de Elzasser, komt dit ras consequent voor in lijsten van de populairste honden ter wereld, meestal in de top drie.

Hun alternatieve naam werd naar verluidt ingevoerd in het Verenigd Koninkrijk na WOl om te voorkomen dat anti-Duitse sentimenten een negatieve invloed zouden hebben op het ras.

Als ras is hij van een vergelijkbare leeftijd als de Doberman, hoewel hij om andere redenen werd gefokt – de naam kan een beetje een weggevertje zijn.

Max von Stephanitz, een Duitse hondenfokker, produceerde dit ras voor het eerst als een werkhond om de taak van het hoeden uit te voeren.

Ze moesten zeer trainbaar zijn, zeer intelligent, sterk en onverschrokken, en met een scherp reukvermogen. In die tijd konden roofdieren een probleem zijn in de afgelegen landerijen en op het platteland.

De fysieke gelijkenis van de Elzasser met zijn verre voorouder, de grijze wolf, samen met zijn kracht, maakte hem perfect om het vee veilig te houden.

Zich bewust van zijn uitstekende kwaliteiten, rekruteerde het Duitse leger er al snel duizenden om voorraden te leveren tijdens WO I. Net daarvoor, in 1912, erkende de Amerikaanse Kennel Club de Duitse Herder als ras.

Na de oorlog, verspreidde hun faam zich wereldwijd, en ze werden snel een zeer gewaardeerde werkhond in politiediensten overal.

U bent misschien getuige geweest van een politiehondententoonstelling waarbij een valse crimineel die een haastige vlucht maakte, werd neergehaald door de krachtige kaken van een vakkundig getrainde Duitse Herder.

Die kaken zijn inderdaad krachtig, met een bijtkracht van ongeveer 238 psi! (Hoewel het alleen maar goed is om hier aan toe te voegen dat de bijtkracht van de Doberman naar verluidt ongeveer 305 psi is).

Het zijn ook uitstekende ‘ziende’ honden voor slechtzienden, ‘snuffelhonden’ voor wetshandhavers of zoek- en reddingsteams.

Met een schofthoogte van ongeveer 25 centimeter voor reuen en 23 centimeter voor teven zijn het geen kleine honden. Wat hun gewicht betreft, kunnen beide geslachten wel tussen de 75-95 pond wegen.

Maar zijn het goede huisdieren?

Zijn ze goedaardig?

Zowel de UK Kennel Club als de American Kennel Club vermelden dit Duitse hondenras als een herdershond, en ondanks zijn waarde als diensthond, heeft hij zijn plaats verdiend als een trouw en liefdevol huisdier in talloze huishoudens wereldwijd.

Over het algemeen kunnen ze goed overweg met kinderen of andere huisdieren in uw huis, maar nogmaals, vroege socialisatie is essentieel. Als ze met kinderen worden opgevoed, zullen ze een hechte band vormen en beschermend naar hen zijn.

https://www.youtube.com/watch?v=9nXEV06xcgU

Ze kunnen erg op hun hoede zijn voor vreemden, wat een teken is van hun natuurlijke ‘waakhond’-kwaliteiten die doorschemeren.

De meeste Duitse Herders zijn slim en zullen graag willen leren, wat de taak veel gemakkelijker maakt. Bij slecht gefokte honden bestaat het risico dat ze ‘hoog gespannen’ of erg nerveus zijn.

In combinatie met een gebrek aan training en socialisatie is het resultaat een agressieve hond die de neiging heeft overbeschermend te zijn.

Over het geheel genomen zijn ze echter geweldige metgezellen, trouw, flexibel en ontspannen.

Eventuele terughoudendheid tegenover vreemden verdwijnt snel als ze eenmaal beseffen dat je het goed met ze voor hebt. De meeste van deze prachtige honden zijn zachtaardig en kalm in de buurt van familie.

Hebben ze veel beweging nodig?

Over het algemeen ongeveer hetzelfde als de Doberman! Sommige deskundigen stellen dat veertig minuten voldoende is, maar u zult waarschijnlijk merken dat ze prikkelbaar worden en zich gaan misdragen omdat ze zich vervelen en veel opgekropte energie hebben.

Zoals bij de meeste rassen zullen ze zich afreageren op uw meubels of beginnen te blaffen om hun ongenoegen te tonen.

Als u houdt van lange wandelingen en het verkennen van het platteland, dan is dit misschien het juiste ras voor u.

Ze zijn in hun element buiten en zullen graag kilometers lang naast je draven. Kortere wandelingen zijn prima, maar die moeten worden aangevuld met wat energieke spelletjes en/of training, waar ze absoluut dol op zijn.

Hoe zit het met hun verzorgingsroutine?

De Duitse herdershond is onmiddellijk herkenbaar, met zijn stevige, schuine frame en scherpe, rechtopstaande oren.

Hoewel we ons vaak voorstellen dat ze de kenmerkende zwart met bruin gekleurde vacht hebben, komen ze ook voor in grijs, zwart met zilver, sable, zwart, blauw, en zelfs rood met zwart!

Deze vacht wordt dik, ongeacht de kleur. Duitse Herders hebben een ‘dubbele vacht’ die veel zal verharen! Dit kan slecht nieuws zijn voor mensen met een allergie.

Twee keer per jaar, in de lente en de herfst, zal deze dubbele vacht beginnen te vallen, maar het hele jaar door zul je overal haar zien.

Je zult ze minstens twee keer per week moeten borstelen om het losse, dode haar eruit te krijgen en elke dag tijdens de twee verharingsseizoenen. Zonder dit wordt de vacht mat, wat huidproblemen kan veroorzaken.

Ze hoeven niet vaak in bad, ongeveer eens in de drie of vier maanden (met de duidelijke uitzondering van eventuele ‘ongelukjes’ waarbij ze iets smerigs vinden om in te rollen!).

Dit komt omdat hun dubbele vacht hen beschermt – de bovenvacht biedt een schild tegen vuil, stof en zonlicht, terwijl de ondervacht beschermt tegen kou in de winter en hitte in de zomer.

Te veel wassen zal de natuurlijke oliën die de vacht effectief maken wegnemen, waardoor het risico bestaat dat de huid geïrriteerd raakt.

Wanneer u uw hond in bad doet, zorg er dan voor dat u een goede kwaliteit shampoo van een merk gebruikt en spoel hem altijd grondig af.

Eventuele resten drogen op tot een poederachtige substantie die irritatie veroorzaakt en mogelijk leidt tot infectie.

Wees zelf voorbereid op een douche, want ze zullen krachtig schudden om het overtollige water kwijt te raken. Daarna heb je minstens twee handdoeken nodig om die vacht droog te krijgen.

Of misschien een föhn (er zijn speciale ‘hondendrogers’ verkrijgbaar!), hoewel je moet oppassen dat het niet te heet is, anders verbrand je hun huid. Blaas ook in de richting van de haargroei om klitten te voorkomen.

Ze hoeven zelden geknipt of getrimd te worden, tenzij ze echt lang haar hebben, maar af en toe kunnen ze een trimbeurt verdragen als het haar uit de hand loopt in de warmere maanden.

Als dit allemaal te veel gedoe klinkt, dan zijn er genoeg professionele trimmers die je willen helpen.

Hoeveel moet ik ze voeren?

Nogmaals, je moet gaan voor kwaliteit in plaats van kwantiteit, maar ze zullen redelijk veel eten vanwege hun grootte.

Als actieve honden met veel energie hebben ze veel eiwitten nodig, maar sla de andere benodigdheden zoals vitaminen, mineralen, vetzuren, koolhydraten, enzovoort niet over.

De hoeveelheid die je ze voert (idealiter in twee of vier porties per dag) zal veel afhangen van hun grootte, leeftijd en hoe actief ze zijn.

Raadpleeg uw dierenarts of zie de richtlijnen van de fabrikant van het hondenvoer voor meer specifieke hulp.

Zijn ze gevoelig voor ziekten?

Helaas wel, net als de meeste rashonden. Sommige herken je misschien van de Dobie’s lijst!

– Von Willebrand’s ziekte – Zoals hierboven vermeld, is dit een bloedziekte die de bloedstolling tegenhoudt.

– Degeneratieve myelopathie – Deze aandoening veroorzaakt geleidelijk verlamming, en hoewel ze niet pijnlijk is, is er momenteel geen genezing bekend. In de meeste gevallen leven honden met DM zes maanden tot drie jaar.

– Epilepsie – Meestal erfelijk, dit toont zich meestal tussen zes maanden en drie jaar oud.

– Huidziekten – Dermatitis, schurft, huidinfecties, reacties op vlooienbeten, droge huid, en andere, meestal gerelateerd aan de gevoeligheid van dit ras voor immunologische aandoeningen.

– Heupdysplasie – Ook hierboven vermeld, dit treft slechts een klein aantal Duitse Herders, maar moet worden behandeld als het wordt ontdekt.

– Elleboogdysplasie – Vergelijkbaar met het heupprobleem, maar vaak pijnlijker en gecompliceerder vanwege de drie betrokken botten.

– Anale furunculose – Een bijzonder vervelend probleem dat pijnlijke zweren rond de anus veroorzaakt.

– Oogziekten – De gevaarlijkste is de genetische aandoening genaamd pannus, die niet pijnlijk is maar die tot blindheid kan leiden als ze niet behandeld wordt.

Er zijn er nog meer, maar deze paar illustreren dat gezondheidszorg voor uw hond een grote zorg kan zijn. U moet voorbereid zijn voor het geval een van deze zaken zich voordoet.

De levensverwachting van een Duitse Herdershond ligt tussen de 10-12 jaar. Als je ze goed voedt, voldoende beweging geeft en regelmatig naar de dierenarts gaat, zullen ze vele jaren je trouwe metgezel zijn!

Hoe zit het met de kosten?

Duitse Herder pups kosten ongeveer $800, hoewel je kunt verwachten zo weinig als $450 of zo veel als $1.900 te betalen, afhankelijk van de fokker.

Lees meer: De 6 beste Duitse Herder fokkers in Maryland die u moet bekijken

Het eerste jaar kan je ongeveer $3.000 tot $4.000 kosten, dalend tot gemiddeld $1.700 per jaar.

Dit omvat alle gebruikelijke zaken zoals bezoeken aan de dierenarts, speelgoed, traktaties, voedsel, nieuwe halsbanden, kommen, enzovoort.

Ben je klaar om te kiezen?

Dus nu weet je alles over de twee rassen, kun je een keuze maken tussen de twee?

Beide zijn vrij grote honden, energiek die veel regelmatige beweging nodig hebben. Beide hebben van jongs af aan hondentraining nodig om ze gehoorzaam te maken en ze later van slechte gewoonten af te houden.

Krachtige honden met een passend energieniveau kunnen een handvol zijn, daarom zijn ze niet altijd de beste keuze voor beginnende eigenaars.

Niettemin zijn beide rassen uitstekende familiehonden, mits ze de tijd en de juiste training krijgen.

Socialisatie is voor beide absoluut noodzakelijk om de kans op agressie en dominant gedrag te beperken.

De belangrijkste verschillen liggen in de hoeveelheid verzorging die ze nodig hebben en in hun temperament.

Als u op zoek bent naar een trouwe metgezel om mee te joggen of te wandelen, die u beschermt en die niet veel poespas heeft als het op verzorging aankomt, dan is de Dobie uw beste keuze.

De Duitse Herder komt echter het best tot zijn recht als trouwe vriend, altijd aan je voeten maar klaar om in actie te komen, of het nu gaat om racen in het park, spelen in de tuin, of het waarschuwen van de slechteriken.

Ze hebben veel verzorging nodig, maar ze zijn het waard!

De beslissing is aan u…