Delen is geven!
Op het eerste gezicht is er geen eenvoudig antwoord op deze vraag. Sommige mensen geloven stellig dat honden inderdaad een ziel hebben, terwijl anderen het idee bij voorbaat verwerpen. Logische, pragmatische denkers ontkennen het bestaan van iets buiten het fysieke domein, dus het idee alleen al is voor hen belachelijk. Zelfs sommige religieuze mensen verwerpen de suggestie dat honden een ziel hebben, omdat ze het als godslasterlijk of ketters beschouwen.
Hoe dan ook, het opent de weg naar nog meer fundamentele vragen en leidt ons naar het konijnenhol van het vinden van het antwoord op het leven, het universum en alles!
Het is eerlijk om te zeggen dat iedereen die de vraag stelt… Hebben honden een ziel? heeft een spirituele kant. Je volgt misschien niet per se een georganiseerde religie, maar je hebt misschien wel het gevoel dat er meer in het leven is dan wat we fysiek kunnen zien, proeven, aanraken, horen en voelen. En veel mensen die een georganiseerde religieuze leer aanhangen geloven dat alle levende dingen een ziel hebben en zien niets verkeerds in deze bewering.
Ervan uitgaande dat je open staat voor het idee dat honden een ziel hebben, gaan we de leer en het geloof van verschillende religieuze en spirituele mensen door de eeuwen heen onderzoeken om te proberen een definitief antwoord op de vraag te vinden, Hebben honden een ziel?
toon
Waarom stellen mensen deze vraag?
Mensen zijn complexe wezens. In veel opzichten zijn we allemaal hetzelfde, maar in andere opzichten heel verschillend. Er zijn zoveel onbeantwoorde vragen, en ondanks onze enorme en steeds toenemende rijkdom aan kennis, weten we vrijwel niets. Hoe meer we leren, hoe meer vragen we hebben.
Maar laten we het onderwerp een beetje inperken. Een huisdiereigenaar houdt meestal van zijn hond als van een familielid. En we leven meestal veel langer dan onze huisdieren. Uiteindelijk verlaten ze ons en breken onze harten, door deregenboogbrug’. naar waar goede huisdieren ook heengaan.
We putten enige troost uit deze gedachte, bij het vooruitzicht onze geliefde hond ooit weer te zien. Daarom vragen we het, Hebben honden een ziel? We moeten de hoop hebben dat ze op ons wachten, met vrolijk kwispelende staarten als ze ons verwelkomen in het paradijs.
Zijn we dwaas om zulke dingen te geloven? Is het verkeerd of in strijd met de religieuze leer?
We hebben onderzocht wat verschillende religies en spirituele leiders hierover te zeggen hebben in de hoop dat we troost en leiding kunnen bieden aan hen die antwoorden nodig hebben in een tijd van verdriet, of zelfs gewoon om wat duidelijkheid te brengen aan iedereen die nieuwsgierig is.
Hebben Honden Zielen Volgens De Bijbel?
Er zijn naar schatting 2,6 miljard christenen in de wereld, verdeeld over ongeveer 45.000 verschillende denominaties. Hoewel ze allemaal in meer of mindere mate de leer van Jezus Christus volgen, heeft elk van hen zijn eigen interpretatie van de Schriften. Dat betekent dat er meningsverschillen zijn, en daarom zijn er zoveel denominaties!
In principe zijn de christenen verdeeld in twee groepen, de katholieke en de protestantse. Katholieken worden geleid door hun geestelijk leider op aarde, de Paus, terwijl Protestanten hun eigen structuur hebben en de Paus niet erkennen als hoofd van de kerk wereldwijd.
Zelfs binnen deze verschillende groepen en sekten zijn er geschillen over bepaalde kwesties, waaronder de vraag of honden een ziel hebben of niet.
Van oudsher leert de Rooms-Katholieke kerk dat honden niet naar de hemel kunnen gaan, omdat dieren geen ziel hebben. Deze leer is gebaseerd op de bewering dat mensen apart van dieren zijn geschapen en Gods speciaal project, geschapen naar zijn beeld*. Veel niet-katholieke kerkgenootschappen zijn het hiermee eens.
*”Zo schiep God de mens naar zijn beeld, naar het beeld van God schiep hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep hij hem” (Genesis 1:26-27).
Hebben dieren zielen?
Het algemene idee is dat mensen een goddelijke vonk bezitten, een ziel, door God gegeven. Deze ziel gaat door na de dood van het fysieke lichaam, hopelijk naar de eeuwige rust, afhankelijk van hoe we geleefd hebben (en welk dogma je ook aanhangt). De meeste christelijke leer vertelt ons dat we tekort zijn geschoten in Gods plan en dat we verlost zijn door de dood en verrijzenis van Christus, die onze ziel een plaats in de hemel verzekert als we om vergeving en verlossing vragen.
Over het algemeen geloven christenen dat dieren geen ziel hebben. Dieren zijn zich niet bewust van goed of kwaad, dus ze hebben geen verlossing nodig. Ze hebben geen vrije wil, een gave speciaal gegeven aan de mens.
Er is veel verwarring over wat een ziel is, en de woorden… ziel en geest worden vaak door elkaar gebruikt. In wezen wordt een ziel beschouwd als iets dat leeft en ademt. De Hebreeuwse en Griekse woorden in het Oude en Nieuwe Testament van de Bijbel zijn het hierover eens: ziel betekent leven, zowel fysiek als eeuwig.
Is het daarom niet aannemelijk om te suggereren dat dieren ook in aanmerking komen? Immers, het woord dier komt van het Latijnse anima, wat betekent ziel! Het verwijst naar elk schepsel dat zichtbaar ademt, dus waarom zouden dieren hiervan worden uitgesloten?
Lichaam, ziel en geest
De fundamentele christelijke theologie stelt in het algemeen dat we zowel een geest als een ziel hebben. De geest is een niet-fysiek deel van ons, dat dezelfde vorm aanneemt als ons fysieke lichaam. Niet iedereen is het hierover eens, maar algemeen wordt aangenomen dat de ziel de zetel is van onze gevoelens, emoties, verlangens en wil. Zij is eeuwig en heeft een fysiek aspect, hoewel zij niet op onze fysieke vorm lijkt. De geest lijkt weliswaar op onze lichamelijke vorm, maar is in wezen onzichtbaar en niet-fysiek. Volgens de Bijbel kan de geest sterven. Maar we moeten oppassen dat we hier niet te veel in theologie verzanden!
Christelijke geschriften zijn notoir moeilijk te interpreteren, vooral gezien het feit dat er tegenwoordig zoveel verschillende versies van de Bijbel zijn. Zelfs sommige fundamentele christelijke leerstellingen lijken soms tegenstrijdig te zijn. Over het algemeen zwijgt de Bijbel over de vraag of honden al dan niet een ziel hebben, afgezien van wat vage vermeldingen hier en daar.
Hier zijn een paar geschriften om het punt te illustreren:
“Tenslotte wacht mensen en dieren hetzelfde lot. De een sterft net als de ander. Ze zijn hetzelfde soort wezen. Een mens is niet beter af dan een dier omdat het leven voor beiden geen betekenis heeft. Ze gaan allebei naar dezelfde plaats – de stof. Ze komen er allebei vandaan; ze zullen er allebei naar terugkeren. Hoe kan iemand er zeker van zijn dat de menselijke geest naar boven gaat, terwijl de geest van een dier naar de grond gaat?”
Prediker 3:19-21
Nu, dit komt over (zoals het grootste deel van het boek Prediker!) als behoorlijk ellendig en deprimerend. Het lijkt te impliceren dat we toch allemaal gaan sterven, en wie weet wat er daarna gebeurt? Sommige commentatoren gaan in op het feit dat de schrijver (vermoedelijk koning Salomo) een onderscheid maakt tussen de menselijke geest en de dierlijke geest. omhoog terwijl de andere gaat de grond in gaat. Volgens sommigen betekent dit dat de geest van dieren niets wordt. De dood van het lichaam is de dood van de geest, en er is geen eeuwige ziel.
Toch vinden we deze woorden elders:
“En aan al het gedierte der aarde, en aan al het gevogelte der lucht, en aan al wat op de aarde kruipt, waarin er leven is, Ik heb elk groen kruid tot voedsel gegeven; en het was zo.”
Genesis 1:30
Het woord ‘leven’ is hier gemarkeerd omdat het uit het Hebreeuws komt nephesh hayyahwat dezelfde term is die we vinden in Genesis 2:7 – “En de HEER God vormde de mens uit het stof van de grond en blies in zijn neusgaten de en de mens werd een levende ziel.“
Het lijkt er dus op dat de Bijbel suggereert dat dieren inderdaad een ziel hebben.
Om dit te ondersteunen, werd Paus Franciscus geciteerd als zeggend:
“Op een dag zullen we onze dieren terugzien in de eeuwigheid van Christus. Het paradijs staat open voor al Gods schepselen.”
Dit was welkom nieuws voor miljoenen christenen en eigenaren van huisdieren wereldwijd, ook al suggereerden sommige critici dat de paus slechts probeerde een jongetje te troosten dat onlangs zijn hondje had verloren.
Paus Franciscus wordt gezien als een controversieel figuur, met een veel liberalere aanpak dan veel voorgaande ambtsdragers. Hij ontleende zijn pauselijke naam aan Franciscus van Assisi, een figuur die beroemd was om zijn verterende passie voor het welzijn van dieren, inclusief hun geestelijk welzijn.
Het is dus geen verrassing dat paus Franciscus zich zo uitsprak. In feite was hij niet de eerste paus die brak met de traditie: in 1990 zei paus Johannes Paulus II, “…dieren hebben een ziel en de mens moet liefhebben en zich solidair voelen met kleinere broeders.”
Veel duidelijker dan dat kan niet!
Dit staat echter haaks op eerdere leringen, met name die van paus Pius IX aan het eind van de jaren 1800, die zich fel verzette tegen de suggestie dat dieren zelfs maar een bewustzijn hadden, laat staan een ziel. Hij was zo gepassioneerd over dit geloof dat hij de oprichting van de Dierenbescherming in Italië actief bestreed!
Hebben honden zielen en gaan ze naar de hemel?
Dit is eigenlijk de kern van de zaak, en nogmaals, we moeten blijven graven om een definitief antwoord te vinden, hoewel we enkele aanwijzingen hebben gevonden voor iedereen die een christelijk pad volgt.
Er is een algemeen geloof, vooral in de westerse wereld, dat onze zielen naar de hemel gaan als we sterven, tenzij we een slecht leven hebben geleid, in welk geval we in heet water (of zwavel) terecht kunnen komen.
We kunnen verschillende ideeën hebben over wat de hemel precies is, maar over het algemeen wordt gedacht dat het een gelukkige plaats is, zonder verdriet, ziekte of iets wat in de verste verte slecht is.
Hoe zit het dan met onze harige vrienden? Daaruit volgt dat zij een ziel moeten hebben om in de hemel te komen. Miljoenen van ons vinden troost in de gedachte dat we op een dag herenigd zullen worden, en het lijkt wreed om mensen deze hoop te ontzeggen door hen verzen aan te halen die misschien uit hun verband zijn gerukt of verkeerd zijn geïnterpreteerd.
Zoals we hebben gezien, accepteert paus Franciscus graag dat we onze honden in de hemel zullen zien, dus wat geeft iemand anders het recht om ons deze troost te ontzeggen?
Waar in de Bijbel staat dat honden geen zielen hebben?
Sommige christenen hebben echt een ‘bee in their bonnet’ over honden die naar de hemel gaan.
Ze vertellen je wat de Bijbel zegt en sluiten gemakshalve alles uit wat hun geloof tegenspreekt.
Bijvoorbeeld, ze citeren Openbaring 22:15, “Buiten staan de honden en de tovenaars en de seksueel onzedelijke en de moordenaars en de afgodendienaars, en iedereen die de leugen liefheeft en beoefent.”
Dit gaat voorbij aan het feit dat het boek Openbaring een geestverruimend visioen is dat fantastische en mystieke verslagen bevat die vandaag de dag nog steeds worden geïnterpreteerd en bediscussieerd. Het woord “honden” kan hier zelfs gebruikt worden als een belediging, verwijzend naar onheilige mensen, niet noodzakelijkerwijs hondensoorten.
Het feit is, dat er geen enkel vers in de Bijbel dat ons vertelt dat honden geen ziel hebben.
Er zijn echter genoeg verzen die ons vertellen hoeveel God houdt van en zorgt voor zijn hele schepping, inclusief elke diersoort.
Het punt is, als we dit en het idee dat honden een ziel hebben accepteren, dan zet het ons zeker aan om onze behandeling van elk levend wezen te onderzoeken. Waarom zouden honden, of katten, een speciale behandeling moeten krijgen? Alle weldenkende mensen zijn verontwaardigd en walgen van wreedheid tegen honden, maar ze hebben niet noodzakelijkerwijs dezelfde gevoelens als het gaat om de miljarden dieren die worden gefokt en geslacht voor voedsel of gejaagd voor de sport.
Honderden jaren van sociale conditionering hebben ons ertoe gebracht dit als de norm te accepteren, maar maakt dat het juist? Feit is dat we honden niet gemakkelijk kunnen scheiden van andere soorten. Als er één een ziel heeft en ons in de hemel zal ontmoeten, dan zal de koe, het varken of de kip dat ook hebben.
Hebben honden een ziel in de Islam?
De religie van de Islam wordt zeer verkeerd begrepen, en talloze Moslims hebben te maken gehad met vijandigheid, vooroordelen en tegenstand, vooral in de laatste twintig jaar of zo.
Toch leven ongeveer 1,8 miljard moslims hun leven vreedzaam op deze planeet. Net als bij het christendom zijn er twee hoofdtakken van de islam (soennieten en sjiieten) en ongeveer 72 verschillende sekten daarbinnen.
Over het algemeen is de leer over dieren duidelijker. Het centrale principe van de Islam is dit: alles is toegestaan, tenzij uitdrukkelijk verboden.
Moslims geloven dat dieren anders zijn dan mensen. Dieren worden gedreven door instinct, terwijl mensen verstand en intelligentie gebruiken om hen te leiden. We kunnen dieren naar eigen inzicht ‘gebruiken’, met behulp van ons oordeel en mededogen, zolang we hen respecteren als scheppingen van Allah. Dit maakt deel uit van het principe van Khilafah.
Dit heeft geleid tot verklaringen zoals deze, in 1986:
“Wij zijn Allah’s rentmeesters en agenten op Aarde. Wij zijn geen meesters van deze aarde; zij behoort ons niet toe om te doen wat wij willen. Zij behoort aan Allah en Hij heeft ons de bewaring ervan toevertrouwd.”
De Islam zegt niet specifiek of dieren al dan niet een ziel hebben, maar de meerderheid van de moslims accepteert dat alleen Allah de waarheid hierover kent en leven graag in de hoop dat zij op een dag herenigd zullen worden als dit de wil van Allah is.
Sommige Imams en sekten zijn er tegen dat hun kuddes huisdieren houden, daarom hebben veel moslimfamilies over de hele wereld geen honden. Maar velen zijn tegenwoordig minder conservatief in hun denken en vinden het goed dat mensen huisdieren in huis hebben.
Hebben Honden Zielen: Jodendom
Net als de Islam kent het Jodendom strenge wetten die geweld en wreedheid tegen dieren verbieden. Toch worden honden in heilige Hebreeuwse teksten, de Thora en de Talmoed, consequent in verband gebracht met geweld en onreinheid. Eén vers suggereert zelfs dat mensen die honden houden vervloekt zijn!
Daarom houden veel orthodoxe Joden geen huisdieren (er spelen waarschijnlijk ook andere factoren mee, mogelijk zelfs in verband met de Holocaust*). Echter, duizenden Joodse gezinnen, vooral in Amerika, hebben honden als huisdier in huis.
De belangrijkste zorg lijkt te zijn dat als je toch een hond houdt, deze niet “slecht” mag zijn en dat hij de naleving van de Shabbat en andere rituelen. In het algemeen, als de hond geen gevaar vormt voor mensen of eigendommen, dan is alles goed.
Maar hoe zit het met onze vraag, Hebben honden een ziel?
We hadden het over nephesh hayyah eerder, een Hebreeuwse term die betekent levensadem. Rabbi Moses Cordovero, een 16e-eeuwse mysticus, gebruikt de term nefesh heyuni dat verwijst naar spirituele energie. In plaats van een ziel is het een vorm van energie die vrijkomt als het dier sterft, zoals een licht dat wordt uitgeschakeld.
Andere Hebreeuwse geleerden geloven in het idee van gilgul neshamot, de transmigratie van de ziel. In feite is dit reïncarnatie, waarbij de menselijke ziel in het lichaam van een dier zit en vele malen terugkeert, mogelijk totdat een les is geleerd of een taak is volbracht.
De algemene opvatting in het Jodendom is echter dat honden niet beloond worden met een hiernamaals zoals mensen, omdat zij geen onsterfelijke ziel bezitten. Dit is gebaseerd op het feit dat er in de Talmoed geen expliciete teksten zijn die het idee ondersteunen dat honden een ziel hebben.
In Genesis, in het verhaal van de Hof van Eden, schept God Adam en blaast dan zijn geest in hem om hem tot leven te wekken. Hij werd Nephesh (of Nefesh) Chayah, een levend wezen. Nephesh komt overeen met het woord “ziel” in de zin van dierlijke instincten, terwijl Neshamah, een andere term voor de ziel, verwijst naar ons hoger bewustzijn, het deel van ons dat zich verbindt met het goddelijke.
Wees echter niet te ontmoedigd en neerslachtig. Isaac ben Solomon Luria Ashkenazi, bekend als Arizal, was een zeer gerespecteerde rabbijn en Joodse mysticus die leefde in de jaren 1500. Hij wordt gezien als de schepper van de Kabbala zoals die vandaag de dag bekend is, en hij leerde dat dieren een ziel hebben, en naar de hemel gaan!
*Er is een suggestie dat sommige Europese Joodse families verontrust waren door de liefde van de Nazi’s voor honden, en de manier waarop ze die gebruikten.
Hebben Honden Zielen: Wetenschap
Wat zegt de wetenschap over de vraag, Hebben honden een ziel?
Over het algemeen zullen wetenschappers de vraag volledig ontwijken. De standaard positie van de wetenschap, in het algemeen, is om alles te vermijden wat je niet kunt verklaren.
Enkele honderden jaren geleden waren wetenschap en spiritualiteit onafscheidelijk. Na verloop van tijd splitste het wetenschappelijke establishment zich af van religie, filosofie en alles wat spiritueel was.
Het Tijdperk van de Rede of de Verlichting in de late jaren 1700 begon een tijd waarin logica en rede werden geprezen als de weg vooruit. Tegenwoordig verwerpt de overgrote meerderheid van de wetenschappers elk idee dat niet voldoet aan het wetenschappelijke dogma.
In zekere zin is de cirkel rond. Wetenschap wordt geprezen als iets fundamenteel waars en onwrikbaars. Het in twijfel trekken van de wetenschap wordt nu beschouwd als godslastering. We hebben instanties als de Foundation for Reason and Science, die anti-creationistisch onderwijs, secularisme en atheïsme promoten. Spiritualiteit, geloof en religieus geloof worden geminacht, een middeleeuws overblijfsel dat moet worden afgedankt.
Deze houding is doordrenkt van overmoed en arrogantie, en berooft ons van een vollediger begrip van het leven.
Hierdoor verwerpt de wetenschappelijke gemeenschap in het algemeen het idee van een menselijke ziel, laat staan dat dieren er een hebben.
Albert Einstein, een van de grootste geesten van de 20e eeuw, zei dit:
“Wetenschap zonder religie is kreupel; religie zonder wetenschap is blind.“
Er zijn tekenen dat de wetenschappelijke wereld dit idee langzaamaan aanvaardt. Dappere leden van de wetenschappelijke gemeenschap hebben de laatste tijd in toenemende mate spirituele zaken verkend en onderzocht, en dit strekt hen tot eer.
Op het ogenblik heeft de wereld van de wetenschap echter geen aandeel in dit argument. De wetenschap houdt zich alleen bezig met wat gemeten, getest, bewezen of weerlegd kan worden door middel van experimenten. Op zijn best kan de wetenschap alleen maar zeggen dat… zij niet kan bewijzen of honden een ziel hebben of niet. Omdat er geen empirische gegevens over dit onderwerp zijn om te bestuderen, kunnen ze geen enkele bewering doen.
Wat zeggen andere godsdiensten?
We hebben gesproken over christendom, jodendom en islam, maar hoe zit het met andere religies? Wat hebben zij te zeggen over de vraag, Hebben honden een ziel?
Er zijn veel te veel verschillende religies om ze allemaal op te noemen!
We zullen er echter een paar opnoemen om een algemeen idee te geven.
Hindoeïsme
De 1 miljard Hindoes in de wereld geloven meestal dat lief zijn voor honden een goede manier is om in de hemel te komen. Ook, in de Mahabharata, leren we dat de held Yudhisthira weigerde de hemel binnen te gaan tenzij hij zijn smerige kleine hond kon meebrengen!
Boeddhisme
Deze godsdienst onderscheidt zich van andere door het geloof dat alle zielen verbonden zijn, of ze nu menselijk of dierlijk zijn. Mensen worden herboren als dieren en omgekeerd, in een cyclus van leven en dood (Samsara) die doorgaat totdat het wezen verlichting bereikt.
Sikhisme
In sommige opzichten hebben Sikhs een soortgelijke theologie als boeddhisten, in die zin dat zij geloven in een cyclus van leven en dood die moet worden doorstaan totdat de ziel vrijkomt in de verlichting. Men gelooft dat dieren een ziel hebben, hoewel het dier zelf niet in de hemel komt. Omdat ze een ziel hebben, moeten ze met respect worden behandeld.
Inheemse Amerikanen
Veel Indianen geloven dat alle dieren een ziel hebben en dat we allemaal verbonden zijn met een grote universele kracht. Daarom moeten alle wezens met respect worden behandeld. Wanneer een leven wordt genomen, moet dat zo snel en pijnloos mogelijk gebeuren. Het hele dier wordt gebruikt zodat er geen afval is.
Neo-Paganisme
Moderne heidenen denken vaak dat zij deel uitmaken van een oude, Godinnen-aanbiddende georganiseerde religie die de wereld omvatte voordat het christendom kwam en alles verpestte. Afgezien van het feit dat er geen enkel bewijs voor is, werden de meeste Neo-Paganistische en Wiccan ideeën in het begin van de 20e eeuw gevormd door mensen als Gerald Gardner en Aleister Crowley.
Wat ook zijn oorsprong is, het moderne heidendom bepleit een groot respect voor de natuur of zelfs de verering van de natuur en de geesten daarin. Sommige heidenen hangen de oude, voorchristelijke religies aan en vereren een verscheidenheid aan goden. Het is moeilijk een specifiek geloof over het hiernamaals aan te wijzen, omdat er niet echt een formele geschreven tekst of zelfs maar een centrale doctrine bestaat.
Het enige waar ze het wel over eens zijn, is dat ze niet geloven in de hemel, de hel, God of de Duivel.
Wat we wel kunnen zeggen is dat veel van degenen die een heidens pad volgen (vooral Wiccan) zeer ruimdenkend zijn over spiritualiteit en een grote liefde voor dieren lijken te hebben, vaak betrokken bij acties voor dierenrechten. Zij zijn zeker dol op hun huisdieren en houden waarschijnlijk vast aan het geloof dat hun huisdieren een ziel hebben die in een of andere vorm zal voortleven.
Dus, wat is het antwoord?
Foto van:@regis_chesapeake_retriever
Als je websites en forums bekijkt die de vraag aanpakken, Hebben honden een ziel? zul je merken dat sommige mensen zeer sterke gevoelens hebben over dit onderwerp. Velen zijn behoorlijk stellig en verklaren dat alleen zij de waarheid spreken, terwijl het in feite slechts om persoonlijke meningen gaat.
De realiteit is dat niemand weet het echt! Welk geloof of religie je ook aanhangt, en hoeveel geschriften je ook aanhaalt, niemand kan het antwoord weten. Theologen zullen blijven redetwisten, en wetenschappers zullen debatteren en in het algemeen het begrip verwerpen.
Maar misschien is dat maar goed ook.
Als we de antwoorden wisten op alles, dan zou er geen mysterie in het leven zijn. Er zou geen verlangen zijn om te ontdekken, geen gevoel van verwondering, geen vreugde van plotselinge realisatie en begrip.
Maar we kunnen troost putten uit hoop en geloof als onze geliefde huisdieren ons uiteindelijk verlaten. Als je een van de hier genoemde geloven aanhangt, wees dan gerust: geen van hen sluit absoluut uit dat honden een ziel hebben! Sterker nog, de meeste geloven suggereren dat de ziel van een hond vergelijkbaar is met de onze, in die zin dat hij eeuwig is en dat we op een dag herenigd zullen worden.
Uiteindelijk heeft ieder van ons zijn eigen persoonlijke overtuigingen, en we moeten die nooit te snel verwerpen of veranderen op basis van de meningen en leringen van anderen, hoe sterk deze opvattingen ook worden geuit. We hebben allemaal ons eigen idee van wat de hemel zou kunnen zijn, en er is alle reden om te geloven dat we op een dag onze dierbaren zullen vergezellen, inclusief onze harige vrienden die de regenboogbrug zijn overgestoken.